Voor ontwerpers blijft het, ondanks alle ervaring, moeilijk om de echte behoeften van de eindgebruikers in beeld te brengen. Dit geldt zeker als de eindgebruiker opereert in een specifiek werkgebied, zoals een ziekenhuis. De architect/ontwerper kan hierdoor niet volledig vertrouwen op zijn eigen ervaringen. In het gebruikersoverleg probeert de ontwerper de behoeften van de eindgebruiker in kaart te brengen om daarna tot ontwerpen over te gaan.

En toch lijken de ontwerpers en de eindgebruiker vaak “een andere taal” te spreken en weten de eindgebruikers tijdens het gebruikersoverleg vaak niet alles onder woorden te brengen. Daardoor gaat veel kennis verloren. En dit is nou juist de informatie waardoor een effectievere of prettigere werk- en leefomgeving kan worden gecreëerd.

Wij beheersen technieken die niet alleen de expliciete kennis onthullen, maar tevens de stilzwijgende en latente behoeften van de eindgebruiker aan het oppervlak brengt. De kracht van informatie is groot waardoor ontwerpfouten kunnen worden voorkomen, faalkosten gereduceerd en de exploitatie efficiënter kan worden gemaakt.

Eindgebruikers zijn de ware experts, zij bezitten een grote hoeveelheid informatie en kennis, welke vaak niet benut wordt in de bouwplannen omdat ze niet gedeeld zijn met de ontwerper. Wij slaan met onze methode, deels in eigen beheer ontwikkeld en deels gebaseerd op “Contextmapping”, een brug tussen deze twee werelden.